Dag 7: Glenorchy – Queenstown – Te land, ter zee … en in de lucht!

Te land

Op 25 januari stond in de voormiddag een paardrijdtochtje door het mooie Glenorchy (op 45 minuten rijden van Queenstown) op het programma. We maakten kennis met de viervoeters Ben en Stirling die ons op hun rug zouden meenemen voor een ritje langs onder meer de Misty Mountains (Lord of the Rings). Na enkele paardrijdinstructies gingen we regelmatig in een iets hogere versnelling; op drafsnelheid door Lord of the Rings-land! Van tijd tot tijd staken we een rivier over. In een van de rivierbeddingen die we passeerden werd de openingsscène van Prince Caspian (Narnia II) gedraaid. We hadden overigens ook de eer om twee uur lang op het achterste van Trevor die voor ons liep te kijken, een van de paarden die kort te zien zijn in de openingsscène van Prince Caspian.  Anekdote: de stuntpaarden die de filmploeg meehad weigerden door het ijskoude gletsjerwater te stappen. De paarden van Dart Stables hadden hier geen enkel probleem mee en dus werden enkele van hen op slag en stoot filmsterren. Als je heel goed (maar dan echt heel goed) kijkt naar de openingsscène, zie je dat de paarden die door het water stappen andere paarden zijn dan degene die je ervoor en erna ziet. Ook in Lord of the Rings deden enkele paarden van Dart Stables mee. De meeste zijn reeds gestorven, maar Shawn (27) is nog alive and kicking! Hij is op pensioen en geniet van zijn oude dag op de mooie weiden in Glenorchy.

Ter zee

Shotover jet de dag voordien, check!

In de lucht

In Queenstown werden we gegrepen door de avontuurlijke buzz van deze heerlijke backpacker-stad. En dan doe je dingen die je normaal niet zou doen… zoals kiezen om vrijwillig uit een vliegtuig te springen…

Tegen een uur of 4 was het zover. We werden elk aan onze instructeur voorgesteld (Sasa en Nick), kregen een grappig vliegpakje aan en werden uitgedost met alles wat we nog nodig hadden. Voor we het goed en wel beseften stegen we op naar een hoogte van 12000 voet. Michaël zat achteraan in het vliegtuig en zou als laatste uit het vliegtuig donderen. Ik zat vooraan en had de eer als eerste het vliegtuig te verlaten.

Opstijgen in het vliegtuig… O wat zijn we hoog… nog een beetje hoger… en nog een beetje hoger… Mijn instructeur Nick maakt nog allerlei zaken vast, spant aan, geeft nog wat instructies… O nee, deur gaat open… Het gaat gebeuren… Waar zijn we toch mee bezig… Nog even checken bij Nick of hij zijn parachute niet vergeten is. Een enthousiaste ja vergezeld van een lieve lach stelt dan toch enigszins gerust. Schuif schuif schuif naar de deur… Nog even op het randje zitten… En woops, daar gooit Nick ons het vliegtuig uit. Over de kop tollen naar beneden, open ogen houden want dit wil ik niet missen, banaantje vormen. OK, gaat allemaal goed. Gestabiliseerd in de lucht na enkele seconden. Fijn. O kijk, daar komt de cameraman naast me skydiven. Gekke dingen doen op een paar km hoog in de lucht. Super. Maak je niet elke dag mee. Woops, daar gaat onze parachute open. Dank je, Nick! Heerlijk zweven boven Queenstown. Nagenietend van die spectaculaire vrije val. Goh, blij dat ik dat dierf! Tijd om te landen. Beentjes naar voren zoals Nick het in de lucht uitlegde. OK, prima, we zijn er! Cameraman komt erbij. Nog even high fiven. Still alive, woohoo! Kijken waar Michaël is. Jeeej, daar komt ie aan gevlogen! Oef, husbandy is ook veilig geland! Een opluchtende dikke knuffel later vertellen we elkaar over onze ervaring. Conclusie: wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben! Enkel de pijnlijke oorsuizingen in de lucht tijdens het vallen zijn minder. Maar ach, dat vergeten we. Wauw, wat een adrenalinestroom!!!